荒火
aer relictum ad mane ardere stamp litteris nix luceat, reducere onus - kilogram tantum septuaginta duorum
glacies a sole longius fugientes ad missuram salus
sicut ventus tardius ambulavit in stroller propellentibus
in qua totam vim diu perditam caeruleum
nostri pribsp; saga
sicut corpus solis vesparum tollere pollinis
solem in "hieme," sedens in nomine sedit hiebsp;vacua
set tamen omnia vitae nix bsp;cogito, ego interrogavit:
"? vis ut faciam tibi pueritia", non dixit: "ite"
bush est sermo in lingua novum linguas retundere,
"caeruleu, vocaleans nigrum virgularum materiis, reversi sunt in nix talk:"
sed fortasse ainctus oram gong rugiens rugiet
et quietautupluque ei
mcmlxii
sobsp;rem ad virubsp;pockmarked
missa in angustiis vitae in
dandong!
non aliud - non ambulat robespierre
mane hora robespierre cultus
tum cetera turba dicata posuit
in slogan caelo apparatus ratio in
dandong --
aut circumdatio persona populo suo
ambulans in grallae
et respice ad faciem sursum,
velut luna ut cicatrices ostenderem inquinavi
dibsp;in tenebris sunt in medium
pondus contra pectus campanam malleo
ne bell deambulatio
monstratorem gyrationis: unus, duo
acutus odor scobebsp;sonu ac tigris cavea
itaque - sicut semper somnium - neque sole
autem, in muro ut fulgur
bent in arto
expectantes locus, a domo curvam
expectantes locus, ubi omnes ex nobis ......
inertia suum iter impediri videt
adjicias iter suum metu
condor intermissuros volans
cupidi horis oriebatur lumen
etiaam poma gustare exspiravit
nos autem in die hauriendam
rubrum bestia tempus nostrum studio sperarum glacialis
eam coepi vultus oa
nos trooped in sole
dimidium-ostium apertum quod omnes
ducens ad domum shared
magni potentes terrae
nitor in aqua arboribus
terra est in conspectu domini insuper lacus fenestram
公园里这只白色的蝴蝶被许多人读过
我爱这只雪蝶仿佛它是真理飞舞的一角
黎明时人群奔醒我们宁寂的星球
公园到处是人。人人都长着八张玲珑的脸，以对付各种情况，避免各种过失
人人都有一张无形的脸，映印着“秘而不宣”的东西
它在疲惫时出现，并像蝰蛇酒一样腥涩，回味不止！
鲤鱼在池中不停地游动，它们边睡边游
它们是信仰者的楷模：运动不息
2
中午时分。鱼贯而至的自行车上空
洗过的衣服随灰色的海风飞舞。请注意两侧的迷宫！
我被无法解读的文字包围，我是一个十足的文盲
但我支付了我所应该付的，东西都有*
我攒集了如此多无法辨认的*
我是一棵老树，挂满了不会掉落的叶子！
一阵海风使这些*沙沙作响
3
黎明时人群踩醒我们宁寂的星球
我们都在街的甲板上，像在渡船甲板上一样拥挤
我们将去哪儿？茶杯够吗？我们因踏上这条街的甲板而感到幸福！
这是幽闭症诞生的一千年前
这里每人背后都有一副十字架，它飞着追赶我们，超越我们，和我们结合
某个东西在背后跟踪我们，监视我们，并低声说：“猜，他是谁！”
我们在阳光下显得十分快活，而血正从隐秘的伤口流淌不止
本书首发来自百书楼(m.baishu.la)，第一时间看正版内容！